Zatrucia ołowiem kiedyś były bardzo powszechne wśród zwierząt ze względu na to, że farby wykorzystywane do malowania domów, benzyna, materiały budowlane zawierały często ten pierwiastek w swoim składzie. Obecnie, prawo bardzo ogranicza użycie ołowiu w wytwarzaniu tego typu produktów. Zatrucie ołowiem wciąż jednak się zdarza ze względu na to, że w środowisku bytowania zwierząt nadal znajdują się przedmioty potencjalnie zawierające ołów (szczególnie w starych domach, takie jak linoleum, ściany pokryte starymi farbami, pokrycia dachów). Ołów może pochodzić z gazet wydrukowanych z wykorzystaniem farb zawierających ołów, piłek golfowych, śrutu. Do zatrucia może dochodzić również na skutek picia wody pochodzącej ze starej ołowianej instalacji. Ołów przenika przez barierę krew-mózg i powoduje neurotoksyczność. Uszkadza wątrobę i nerki oraz gromadzi się w kościach. Zatrucie może mieć charakter ostry lub przewlekły.

​

Objawy:​

• ataki padaczki,

• zaburzenia zachowania i świadomości,

• rozwój przełyk olbrzymiego,

• anoreksja,

• regurgitacje i wymioty,

​

Diagnostyka

Potwierdzenie zatrucia poprzez badanie pełnej krwi na obecność ołowiu.

​

Terapia

• Chelacja (usuwanie ołowiu z ustroju) z wykorzystaniem CaEDTA, D-penicillaminy lub sukcymeru.

• Leczenie wtórnej padaczki i obrzęku mózgu.

• Płynoterapia, leczenie wspierające.

​

Rokowanie

Rokowanie jest pomyślne (jeśli zatrucie zostało szybko rozpoznane i wdrożono prawidłowe leczenie) do ostrożnego. 

​

autor: dr n.wet. Diana Stęgierska