Zator włóknisto-chrzęstny

Ostre uszkodzenie rdzenia kręgowego będące wynikiem zaczopowania światła naczynia krwionośnego przez fragment tkanki włóknisto-chrzęstnej, najprawdopodobniej pochodzącej z krążka międzykręgowego oraz powstania ogniska zawałowego. 

Chorują zwykle psy ras dużych i olbrzymich (predysponowane są również sznaucery miniaturowe).

U kotów zator włóknisto-chrzęstny występuje rzadko.

​

Objawy

Pojawiają się nagle, często podczas forsownego wysiłku. Typowo obserwuje się niedowłady lub porażenia (często problem ma większe nasilenie po jednej ze stron ciała). Początkowo obserwowany jest ból, który zanika zwykle w ciągu 24 godzin.

​

Diagnostyka

Polega na badaniu neurologicznym w celu ustalenia w jakim miejscu rdzenia kręgowego doszło do uszkodzenia, następnie wykonuje się badanie rezonansem magnetycznym stosownego odcinka kręgosłupa.

Diagnoza opiera się na wykluczeniu innych chorób (np. dyskopatii). Zmiany widoczne na obrazach z rezonansu zwykle nie są charakterystyczne (podobnie może wyglądać zapalenie lub guz rdzenia).  Odróżnienie pacjentów z zatorem włóknisto-chrzęstnym od tych z zapaleniem lub procesem nowotworowym opiera się zwykle na obserwacji dalszego przebiegu choroby. W pierwszym przypadku stan zwierzęcia zwykle w krótkim czasie (1-2 dni) przestaje się pogarszać, podczas gdy w pozostałych widoczny jest zwykle dalszy rozwój choroby. Czasami wykonuje się badanie płynu mózgowo-rdzeniowego.

​

Terapia

Polega na fizykoterapii oraz zapobieganiu powikłaniom (miękkie posłanie, częste zmiany, pozycji, pionizacja, opróżnianie pęcherza, usuwanie kału z prostnicy).

​

Rokowanie

Ostrożne do dobrego. Około 80-85% psów wraca do na tyle dużej sprawności, ze jest w stanie samodzielnie chodzić.

Pogarsza rokowanie brak czucia bólu głębokiego, brak widocznej poprawy w ciągu 2 tygodni od początku choroby, bardzo znaczne wymiary ciała.

 

dr n.wet. Diana Stęgierska