Toksoplazmoza rozwija się na skutek inwazji pierwotniaka Toxoplasma gondii chorobotwórczego dla wielu gatunków zwierząt i człowieka. Koty są żywicielem ostatecznym. W większości przypadków kontakt z drobnoustrojem nie prowadzi do rozwoju widocznej choroby. U niektórych osobników jednakże (szczenięta, kocięta, osobniki w stanie immunosupresji) rozwija się zagrażająca życiu choroba tzw. toksoplazmoza układowa. Zakażenie Toxoplasma jest również bardzo niebezpieczne dla rozwijającego się płodu jako, że w takich przypadkach dochodzi do poronień lub do rozwoju tzw. wrodzonej toksoplazmozy.

​

Objawy neurologiczne w przypadku toksoplazmozy układu nerwowego mogą być bardzo różne:

• W przypadku rozwoju zapalenia centralnego układu nerwowego - ataki padaczki, zaburzenia świadomości, deficyty ze strony nerwów czaszkowych, ataksja, niedowłady.

• W przypadku choroby obwodowego układu nerwowego - niedowłady i porażenia, zaniki mięśniowe, trudności w połykaniu, zmiana barwy głosu.

• U wielu kotów jednocześnie występują objawy z innych ​układów (np. oddechowego, pokarmowego) oraz objawy okulistyczne.​

Przebieg choroby

• ostry,

• przewlekły.

​​

Diagnostyka

• badanie krwi (serologiczne)

• badanie wycinków (nerwu, mięśnia).

​​

Leczenie

• Trwa co najmniej kilka tygodni.

• Klindamycyna (najczęściej) lub sulfonamidy.

• Leki przeciwdrgawkowe (w przypadku występowania padaczki).

​

Rokowanie

Ostrożne, ale część kotów bardzo dobrze reaguje na leczenie. Zdarzają się wznowy choroby po pewnym czasie od zaprzestania leczenia.

​

autor: dr n.wet. Diana Stęgierska