Syndrom końskiego ogona
Syndrom końskiego ogona jest chorobą kręgosłupa często występującą u psów ras dużych charakteryzującą się uciskiem na nerwy końskiego ogona (czyli nerwy biegnące w kanale kręgowym na wysokości ostatnich kręgów lędźwiowych oraz kości krzyżowej). Objawy mogą być wynikiem dyskopatii, niestabilności pomiędzy kością krzyżową i siódmym kręgiem lędźwiowym, ucisku prze wyrośla kostne lub przerośnięte więzadła lub wyrostki stawowe kręgów.
Choroba występuje w wieku średnim lub starszym. Najczęściej stwierdza się ją u owczarków niemieckich, rottweilerów, bokserów, dalmatańczyków, berneńskich psów pasterskich, doberman pinscherów, rhodesian ridgebacków.
Objawy
-
zaburzenia poruszania o charakterze postępującym (kulawizny i niezborność kończyn miednicznych, niedowład kończyn miednicznych), trudności w chodzeniu po schodach, skakaniu, wstawaniu i kładzeniu się,
-
ból w okolicy lędźwiowo-krzyżowej,
-
niska pozycja i niedowład ogona,
-
osłabiony odruch mięśni zginaczy w kończynach miednicznych,
-
zanik mięśni uda (od strony doogonowej),
-
osłabiony odruch kroczowy, zmniejszone napięcie mięśnia zwieracza odbytu,
-
nietrzymanie moczu i kału.
Diagnostyka
Diagnostyka polega przede wszystkim na badaniu neurologicznym. Jeśli u psa widoczne są typowe deficyty neurologiczne lekarz kieruje psa zwykle na badanie rezonansem magnetycznym kręgosłupa ledźwiowo-krzyżowego (tomografem komputerowym lub w wersji niskobudżetowej nawet na RTG).
Leczenie
Terapia zachowawcza:
-
restrykcyjne ograniczenie ruchu - kojec, krótkie spacery na smyczy, unikanie schodów, zabawy, skakania
-
redukcja masy ciała
-
niesterydowe leki przeciwzapalne
-
leki przeciwbólowe (gabapentyna)
-
fizykoterapia (masaże, bieżnia wodna)
Leczenie chirurgiczne:
-
odbarczenie nerwów (zniwelowanie ucisku na nerwy końskiego ogona).
Rokowanie
Lepiej rokują psy leczone chirurgicznie.
dr n.wet. Diana Stęgierska