Spondylomielopatia szyjna

Spondylomielopatia szyjna, czyli syndrom Wobler'a lub chwiejności jest chorobą wynikającą z nieprawidłowej anatomii kręgosłupa szyjnego, która prowadzi do ucisku na rdzeń kręgowy i/lub korzenie nerwowe. 

​

Objawy mogą być  wynikiem:

• niestabilności kręgów,

• zwężenia kanału kręgowego,

• przerostu więzadeł lub wyrostków stawowych kręgów,

• dyskopatii (o charakterze protruzji, czyli przewlekłego uwypuklenia dysków w kierunku kanału kręgowego).

 

 Tło choroby nie zostało do końca poznane, ale najprawdopodobniej do rozwoju choroby prowadzą czynniki:

• genetyczne,

• żywieniowe, 

• związane z budową ciała i tempem wzrostu.

​

2 typy choroby:

1. Występujący u młodych psów ras olbrzymich (dog niemiecki), w przebiegu którego nie obserwuje się zwykle dyskopatii

2. Występujący u psów w wieku średnim i starszym (doberman pinscher), będący wynikiem rozwoju dyskopatii.

​​

Objawy

Ból szyi. Przewlekłe, postępujące zaburzenia poruszania - ataksja, niedowłady. U części psów pojawia się charakterystyczny ruch "dwusilnikowy", który wygląda jakby przód i tył ciała miały osobny napęd.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Ruch "dwusilnikowy" u dalmatyńczyka chorego na spondylomielopatię szyjną.

​

Leczenie

Może mieć charakter zachowawczy lub chirurgiczny.

Terapia zachowawcza polega na ograniczeniu ruchu przez 3-4 tygodnie (klatka, kojec) oraz stosowaniu leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Wskazana jest fizykoterapia.

Leczenie chirurgiczne polega na odbarczeniu (zniwelowaniu ucisku) na rdzeń kręgowy lub korzenie nerwowe. Stosuje się w tym celu takie techniki jak ventral slot, laminektomia, hemilaminektomia, dystrakcja-stabilizacja.

 

Rokowanie

Psy z nieznacznymi deficytami neurologicznymi, wykazujące objawy od niedawna rokują dość dobrze co do możliwości poprawy ich stanu. W przypadku, gdy zaburzenia poruszania są znaczne rokowanie jest ostrożne.

​

dr n.wet. Diana Stęgierska