top of page
  • dr n.wet. Diana Stegierska

Syndrom hiperestezji kotów

Zaktualizowano: 13 lut 2020

Syndrom hiperestezji kotów jest enigmatycznym zaburzeniem dotykającym koty różnych ras. Obserwuje się predyspozycję do zachorowania u kotów syjamskich, abisyńskich, burmskich i himalajskich. Choroba nazywana jest również zespołem falującej skóry, ze względu na bardzo charakterystyczny objaw falowania lub rolowania skóry występujący u większości chorych kotów.


Koty dotknięte tym syndromem doświadczają prawdopodobnie zaburzeń czucia skutkujących przeczulicą (lub bólem neuropatycznym) skóry i tkanek leżących pod skórą. Skutkiem występowania tych dolegliwości pojawiają się epizody pobudzenia psychicznego i fizycznego (trwające kilkanaście sekund do wielu minut) objawiające się gwałtownym wylizywaniem ciała, falowaniem skóry, rozszerzeniem źrenic, "szaleńczym" biegiem (czasami "na oślep", z wpadaniem na przedmioty i ludzi). Niektóre koty mogą gryźć ogon lub tylne łapy.



Tło zaburzenia jest często odmienne u poszczególnych osobników, pomimo, że objawy są zwykle bardzo podobne. Na dzień dzisiejszy uważa się, że za rozwój syndromu chorobowego mogą odpowiadać różne procesy chorobowe. U niektórych kotów epizody hiperestezji są w rzeczywistości atakami ogniskowymi padaczki. U innych objawy są związane z zaburzeniem psychicznym. Czasami tłem syndromu jest bolesna choroba rdzenia kręgowego, mięśni lub nerwów obwodowych lub nawet silny świąd (związany z alergią lub pchlicą).


Diagnostyka

Zaburzenie rozpoznaje się na podstawie charakterystycznych objawów. Diagnostyka ukierunkowana jest na określenie tego jakie jest tło w danym, konkretnym przypadku.

U każdego pacjenta konieczne jest badanie neurologiczne i badanie krwi. Należy wykluczyć również choroby alergiczne, pchlicę i inne problemy skórne przebiegające ze świądem. Czasami wykonuje się również RTG, CT lub MRI (jeśli istnieje podejrzenie, że objawy są wynikiem rozwoju choroby układu nerwowego).


Leczenie

Terapia może być bardzo zróżnicowana. U części pacjentów skuteczne są leki antydepresyjne i przeciwlękowe. U innych sprawdza się terapia przeciwpadaczkowa lub przeciwbólowa. Czasami wystarczy dieta eliminacyjna (jeśli tłem jest alergia pokarmowa) lub skuteczne pozbycie się pcheł.


Rokowanie

Jest zróżnicowane i zależy od przyczyny choroby i reakcji na leki. Choroba nieleczona może bardzo mocno wpływać na komfort życia kota, a czasami nawet zagrażać jego życiu (jeśli wynika ona z choroby mózgu lub rdzenia kręgowego). Dlatego jeśli podejrzewasz u swojego kota syndrom falującej skóry koniecznie udaj się z nim na wizytę do neurologa.



64 wyświetlenia0 komentarzy

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie
bottom of page