Niedoczynność tarczycy jest najczęstszą endokrynopatią u psów i występuje tylko sporadycznie u kotów. W jej przebiegu dochodzi do zaburzeń w produkcji i wydzielaniu hormonów tarczycy co prowadzi do szeregu zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu. Metabolizm ulega spowolnieniu co skutkuje wzrostem masy ciał pomimo braku nadmiernego apetytu, apatią, brakiem chęci do aktywności i zabawy. Serce u wielu osobników zwalnia swoją pracę (mówimy o tak zwanej bradykardii), a temperatura ciała obniża się. U wielu pacjentów widoczne jest również przerzedzenie sierści, zmiana koloru skóry na ciemniejszy, łojotok.

​

W dość dużym procencie przypadków dochodzi również do rozwoju tzw. powikłań neurologicznych.

​

Najczęściej stwierdza się takie problemy neurologiczne jak:

1. polineuropatię tarczycową

2. neuropatię nerwów czaszkowych

3. zespół przedsionkowy.

​

Zdecydowanie rzadziej zdarza się, że dochodzi do pojawienia się objawów ze strony mózgowia na skutek rozwoju encefalopatii tarczycowej.

​

Diagnostyka

Rozpoznawanie powikłań neurologicznych w przebiegu niedoczynności tarczycy polega na potwierdzeniu występowania niedoczynności tarczycy (oraz wykluczeniu innych przyczyn objawów). 

​

Terapia

Terapia oparta jest na dożywotniej suplementacji hormonów tarczycy. Pacjenci z polineuropatią tarczycową wymagają zwykle dodatkowo fizykoterapii.

​

Rokowanie

Rokowanie jest zwykle pomyślne poza nielicznymi wyjątkami (źle rokują zwykle pacjenci z encefalopatią tarczycową).

​

autor: dr n.wet. Diana Stęgierska