CHARAKTERYSTYKA

 

Mechanizm działania lewetiracetamu nie został jeszcze dogłębnie poznany, ale wiadomo, że różni się znacząco od od sposobu działania innych leków przeciwpadaczkowych. Lewetiracetam wydaje się nie wpływać bezpośrednio na procesy neurotransmisji zależne od GABA i NMDA oraz sodowe kanały jonowe. Lewetiracetam hamuje prądy wapniowe (typu N) oraz ogranicza uwalnianie jonów wapnia zmagazynowanych w neuronach. Opisano również zjawisko wiązania przez lewetiracetam białka pęcherzyków synaptycznych 2A, które (biorącego najprawdopodobniej udział w procesie fuzji pęcherzyków i wydzielaniu neurotransmiterów). Lewetiracetam wykazuje właściwości neuroprotekcyjne i może prawdopodobnie ograniczać uszkadzający wpływ ataków padaczki na tkankę nerwową.

Doustnie stosowany lewetiracetam charakteryzuje się 100% biodostępnością u psów. Czas półtrwania w osoczu u psów to 3-4 godziny, 4-6 godzin u kotów. Około 70% podanej dawki leku wydalana jest w formie niezmienionej przez nerki, pozostała część ulega hydrolizie w narządach wewnętrznych i surowicy krwi. Lewetiracetam nie podlega metabolizmowi wątrobowemu.​

​​​

PREPARATY LECZNICZE

​​

• Cezarius tabletki 250 mg, 500 mg, 750 mg, 1000 mg

• Cezarius roztwór doustny 100 mg/ml 

• Keppra roztwór doustny 100 mg/ml

• Keppra tabletki 250 mg, 500 mg, 750 mg, 1000 mg

• Keppra koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji; 100 mg/ml

• Levebon tabletki 500 mg, 1000 mg

• Levetiracetam tabletki 250 mg, 500 mg, 750 mg, 1000 mg

• Normeg tabletki 250 mg, 500 mg, 750 mg, 1000 mg

• Symetra tabletki 250 mg, 500 mg, 750 mg, 1000 mg

• Trund roztwór doustny 100 mg/ml 

• Trund tabletki 250 mg, 500 mg, 750 mg, 1000 mg

• Vetira roztwór doustny 100 mg/ml

• Vetira tabletki 250 mg, 500 mg, 750 mg, 1000 mg

• Vetira koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji; 100 mg/ml

​​

UWAGA! Ze względu na zastosowane dodatki preparaty w formie roztworu doustnego mogą być stosowane bezpiecznie stosowany wyłącznie u kotów.

​

WSKAZANIA

​​

• Stosowany w leczeniu ataków ogniskowych i uogólnionych,

• Zazwyczaj jest stosowany jako lek dodatkowy, ale u niektórych pacjentów może być z powodzeniem stosowany jako lek główny.

• Lek pierwszego wyboru w leczeniu padaczki  u psów i kotów z chorobami wątroby (niewydolność wątroby, zespolenie wrotno-oboczne, encefalopatia wątrobowa).

• Tolerancja leczenia lewetiracetamem u pacjentów ze znacznym nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym oraz w wieku podeszłym jest często lepsza niż w przypadku innych leków przeciwpadaczkowych.

​

PRZECIWWSKAZANIA

​

• Nadwrażliwość na lek.

• Ciąża i okres karmienia młodych.

• Ze względu na to, że lek jest wydalany wraz z moczem, niewydolność nerek może wymuszać konieczność dostosowania dawki lub zaniechania leczenia.

​

MOŻLIWE DZIAŁANIA UBOCZNE

 

Objawy uboczne (jeśli wystąpią) są zwykle łagodne i samoistnie ustępują.

​

Psy i koty:

• Objawy uboczne, jeśli wystąpią, zwykle są słabo wyrażone i przemijające.

• Uspokojenie farmakologiczne,

• Niezborność ruchowa, Zmiany zachowania (najczęściej obserwowane u psów, u których już wcześniej występowały zaburzenia behawioralne - najczęściej opisywane to lęk, nadmierne poszukiwanie uwagi ze strony opiekunów, apatia).

• Nudności i brak apetytu u kotów​

​

DAWKOWANIE

​

Psy i koty:

• Standardowa dawka to 20-25 mg/kg m.c. p.o. co 8 godzin.

• W przypadku jednoczesnego stosowania fenobarbitalu, ze względu na to, że przyspiesza on eliminację lewetiracetamu, jego dawka powinna być wyższa - co najmniej 30 mg/kg m.c. co 8 godzin.

• Pierwsza dawka może być wyższa (wysycająca) - 60 mg/kg m.c. p.o. lub i.v. 

• Leczenia stanu padaczkowego lub ataków gromadnych - pierwsza dawka 60 mg /kg m.c. i.v. lub p.o. , następnie 20-30 mg/kg m.c. co 8 godzin (zwykle w połączeniu z benzodiazepinami).

​

MONITORING TERAPII

​

• Kontrolne badanie krwi (morfologia i biochemia) co 6 miesięcy,

• Kontrola stężenia w surowicy krwi zwykle nie jest konieczna - duży margines bezpieczeństwa stosowania leku. Proponowany zakres terapeutyczny to to  5-45 µg/ml (opracowany dla człowieka).

​

UWAGI DODATKOWE

​

• U niektórych psów może prawdopodobnie występować zjawisko tzw. " miodowego miesiąca", tzn. że lek wykazuje początkowo skuteczność działania, która następnie stopniowo się obniża. Niewykluczone, że może to wynikać z niedostatecznego stężenia leku w surowicy krwi (niedostosowana dawka).

​

​

​