Stan padaczkowy, ataki gromadne padaczki

​

Pojedynczy atak padaczki rzadko wiąże się z zagrożeniem życia psa lub kota. Niebezpieczeństwo poważnych powikłań lub śmierci pacjenta pojawia się gdy ataki występują gromadnie (w liczbie 2 lub więcej w ciągu doby) lub gdy atak jest bardzo długi i czasami w ogóle sam się nie kończy się bez podania leków (mówimy w takim przypadku o stanie padaczkowym).

W takich przypadkach nierzadko konieczne jest intensywne leczenie mające na celu przerwanie ataku/stanu padaczkowego i zapobieganie pojawieniu się w krótkim czasie kolejnego epizodu drgawkowego oraz stabilizacja stanu.

Leki przeciwdrgawkowe podawane są zwykle drogą dożylną (często w formie wielogodzinnego wlewu ze stałą prędkością). Pacjentów niereagujących na standardowe leczenie wprowadza się w śpiączkę farmakologiczną (np. propofolem lub izofluranem).

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Encefalopatia wątrobowa

​

Encefalopatia wątrobowa jest zaburzeniem w funkcjonowaniu mózgowia związanym z rozwojem niewydolności wątroby lub występowaniem wad naczyniowych wątroby np. zespolenia wrotno-obocznego. W przebiegu encefalopatii wątrobowej obserwuje się objawy neurologiczne takie jak zaburzenia świadomości i zachowania, ataksja, okresowa ślepota, drgawki. Zaburzenie może mieć charakter ostry lub przewlekły. Objawy są wynikiem zatrucia toksynami, przede wszystkim amoniakiem powstającym w organizmie w trakcie metabolizmu białek oraz w układzie pokarmowym w trakcie rozkładu protein przez bakterie.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Rozwój ostrej formy zaburzenia wymaga podjęcia niezwłocznej i intensywnej terapii. Chore zwierzę hospitalizuje się. W celu ograniczenia liczby bakterii bytujących w przewodzie pokarmowym produkujących amoniak podaje się antybiotyki (doustnie, dożylnie, doodbytniczo). Modyfikuje się pH w jelitach, tak, ażeby było bardziej kwaśne podając laktulozę (doustnie i w postaci wlewek rektalnych). Prowadzi się tlenoterapię i płynoterapię. W razie potrzeby podaje się leki przeciwdrgawkowe. Podaje się antyutleniacze i preparaty hepatoprotekcyjne. W pierwszym okresie leczenia odstawia się całkowicie karmienie doustne i stosuje tylko częściowe żywienie pozajelitowe.

​

autor: dr n.wet. Diana Stęgierska