top of page
IMEPITOINA
Projekt_bez_tytułu_(21).png
Projekt_bez_tytu%C3%85%C2%82u_(15)_edite
Projekt_bez_tytu%C3%85%C2%82u_(17)_edite
Projekt_bez_tytu%C3%85%C2%82u_(19)_edite
Projekt_bez_tytu%C3%85%C2%82u_(18)_edite
Projekt_bez_tytu%C3%85%C2%82u_(22)_edite
Projekt_bez_tytu%C3%85%C2%82u_(24)_edite
_edited.png

CHARAKTERYSTYKA

 

Imepitoina jest nowoczesnym lekiem przeciwpadaczkowym stosowanym wyłącznie u zwierząt. Wykazuje aktywność częściowego agonisty receptora benzodiazepinowego (o niskim powinowactwie), 

Pobudzenie receptora benzodiazepinowego zwiększa aktywność kwasu γ- aminomasłowego (GABA), będącego neuroprzekaźnikiem hamującym.  Na skutek działania leku dochodzi do otwarcie sprzężonych z receptorem GABAA kanałów chlorkowych oraz napływu jonów chlorkowych do  wnętrza neuronu, hiperpolaryzacji błon komórkowych oraz hamowania pobudzenia neuronów. Dodatkowym mechanizmem działania przeciwpadaczkowego imepitoiny może być jej wpływ hamujący na czynność kanałów wapniowych. U psów lek wykazuje również pewne działanie przeciwlękowe.

Imepitoina jest intensywnie metabolizowana w wątrobie, następnie wydalana wraz z kałem. W porównaniu z z innymi benzodiazepinami, takimi jak midazolam, czy diazepam będącymi pełnymi agonistami receptora benzodiazepinowego, imepitoina ma dużo mniejszy potencjał do powodowania uspokojenia farmakologicznego. Dodatkowo u leczonych przewlekle psów nie stwierdza się zjawiska narastającej tolerancji i uzależnia fizycznego.

PREPARATY LECZNICZE

  • Pexion 100 mg

  • Pexion 400 mg

WSKAZANIA

Psy:

  • Jeden z dwóch leków pierwszego wyboru, obok fenobarbitalu, w leczeniu padaczki idiopatycznej u psów.

  • W świetle wyników najnowszych badań skuteczność leczenia padaczki idiopatycznej u psów z wykorzystaniem imepitoiny jest nieznacznie niższa niż w przypadku zastosowania fenobarbitalu.

  • Przydatność imepitoiny w leczenia ataków gromadnych i stanu padaczkowego nie została do końca określona.

  • Lek może byś stosowany w monoterapii lub w terapii skojarzonej z innymi lekami przeciwpadaczkowymi.

  • Przy braku istotnych przeciwwskazań lek może byś stosowany w leczeniu padaczki wtórnej.

  • Oprócz leczenia ataków padaczki kolejnym wskazaniem do zastosowania leku jest fobia akustyczna.

PRZECIWWSKAZANIA

​​

  • Nadwrażliwość na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą zawartą w leku. 

  • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

  • Znaczne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe oraz duże zmiany guzowate w obrębie mózgowia  

(u pacjentów z nadciśnieniem wewnątrzczaszkowym może wystąpić nadmierna depresja centralnego układu nerwowego i stan znacznego uspokojenia farmakologicznego).

MOŻLIWE DZIAŁANIA UBOCZNE

Działania uboczne (jeśli wystąpią) na ogół są łagodne i zwykle mają charakter samoograniczający się (przemijający).

Opisywano następujące reakcje niepożądane u psów:

  • Ataksja,

  • Wymioty,

  • Polifagia (na początku leczenia),

  • Senność (na początku leczenia),

  • Nadmierna aktywność,

  • Apatia,

  • Polidypsja i poliuria 

  • Biegunka,

  • Dezorientacja,

  • Jadłowstręt,

  • Nadmierne wydzielanie śliny,

DAWKOWANIE

Padaczka

  • Psy: 10-30 mg/kg m.c. co 12 godzin.

  • Zalecana dawka początkowa to 10 mg/kg m.c. co 12 godzin.

  • Dawka optymalna dla większości psów zawiera się zwykle w zakresie 20-30 mg/kg m.c. 

Lęk przed hałasem (fobia akustyczna)

  • 30 mg kg/m.c.  co 12 godzin.

  • Terapię należy rozpocząć na 2 dni przez dniem spodziewanego hałasu i kontynuować w trakcie zdarzenia.

MONITORING TERAPII

  • Brak konieczności monitorowania stężenia leku w surowicy krwi.

  • Wskazane jest kontrolne badanie krwi (morfologia i profil biochemiczny) przed rozpoczęciem terapii, następnie co 6 miesięcy.

UWAGI DODATKOWE

  • Brak

bottom of page