Hipoplazja (niedorozwój) móżdżku jest zaburzeniem rozwojowym związanym z uszkodzeniem tego organu w okresie gdy się on kształtuje (czyli w życiu płodowym lub pierwszych 2 tygodniach po narodzinach). Niedorozwój móżdżku dużo częściej występuje u kotów, niż u psów.

​

U kociąt przyczyną hipoplazji móżdżku jest zwykle zakażenie wirusem panleukpenii u ciężarnej kotki i rozwój infekcji śródmacicznej u płodów. Czasami zakażenie wirusem u kocięcia z hipoplazją ma miejsca już po narodzinach (we wczesnym okresie postnatalnym móżdżek wciąż się jeszcze rozwija).

​

U szczeniąt hipoplazja móżdżku ma zwykle charakter dziedziczny. Stwierdza się ją u takich ras, jak  Airedale Terrier, Boston Terrier, Bull Terrier, Chow Chow, jamnik, seter irlandziki, sznaucer miniaturowy, Shih Tzu, wyżeł weimarski, szorstkowłosy Fox Terrier.

​

Objawy

Objawy widoczne są od momentu, gdy zwierzę uczy się chodzić.  Najczęściej stwierdza się:

• niezborność ruchową,

• hipermetrię (kroki są zbyt długie),

• drżenia nasilające się w ruchu,

• zwiększone napięcie mięśniowe

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

 

​

Niezborność ruchowa i hipermetria u kociaka z hipoplazją móżdżku.

​

Leczenie

Brak możliwości leczenia chorych zwierząt.

​

Rokowanie

Rokowanie zależy od nasilenia objawów. Choroba ma charakter niepostęujący. Jeśl zwierzę jest w stanie poruszać się samodzielnie może miec akceptowalny komfort życia pomimo występujących u niego defiytów neurologicznych.

​

autor: dr n.wet. Diana Stęgierska