CHARAKTERYSTYKA

 

Lek przeciwpadaczkowy znajdujący zastosowanie w leczeniu zarówno ogniskowych, jak i uogólnionych ataków padaczki u ludzi i zwierząt. Lek może wykazywać również pewne właściwości neuroprotekcyjne w przypadku zadziałania na komórki nerwowe czynników prowadzących do hipoksji i niedokrwienia. Niewątpliwą zaletą leku jest jego mały potencjał do powodowania sedacji.

Dokładny mechanizm działania felbamatu nie jest znany. Najprawdopodobniej interferuje on z bramkowanymi napięciem kanałami sodowymi, blokuje receptory NMDA oraz wiązanie glicyny.

Felbamat wydalany jest w 70% w formie niezmienionej przez nerki. Pozostała część podlega metabolizmowi w wątrobie. Czas eliminacji T 1/2 u psów to 5-7 godzin.

​

PREPARATY LECZNICZE

​

• Na terytorium Polski brak jest preparatów leczniczych zawierających felbamat.

​

WSKAZANIA

​

• Felbamat stosowany jest jako lek dodatkowy w terapii lekoopornej padaczki u psów.

​

PRZECIWWSKAZANIA

​

• Choroba wątroby,

• Nadwrażliwość na substancję czynną

​

MOŻLIWE DZIAŁANIA UBOCZNE

 

• W przypadku stosowania typowych dawek zwykle nie stwierdza się objawów ubocznych (lub są one bardzo łagodne).

• Wysokie dawki felbamatu mogą w rzadkich przypadkach powodować reakcje niepożądane, m.in. suche zapalenie rogówki i spojówki, cytopenie, sztywność  kończyn, drżenia, nadmierne ślinienie, pobudzenie lub apatię.

​

DAWKOWANIE

​

Psy:​

• Dawka początkowa - 15-20 mg/kg m.c. p.o. co 8-12 godzin.

• Jeśli brak jest pożądanego efektu terapeutycznego można zwiększać stosowaną dawkę o 15 mg/kg m.c. co 2 tygodnie do momentu uzyskania pożądanej reakcji (czynnikiem ograniczającym jest moment wystąpienia działań niepożądanych, a, nierzadko również wrastający koszt terapii).

• Felbamat powoduje indukcję enzymów wątrobowych, dlatego ta sama dawka może wraz z czasem trwania terapii dawać niższe stężenie leku w surowicy krwi.

​

MONITORING TERAPII

​

• U psów nie wykonuje się pomiarów felbamatu w surowicy krwi.

• Felbamat jest uważany za lek bezpieczny i dobrze tolerowany przez psy, ale wskazane są kontrolne badania krwi po miesiącu i dwóch od wprowadzenia terapii, następnie co 6 miesięcy (morfologia oraz biochemia krwi).

​

UWAGI DODATKOWE

​

• Felbamat powoduje wzrost stężenia jednocześnie stosowanego fenobarbitalu. Po wprowadzenia felbamatu może być konieczna modyfikacja dawki fenobarbitalu, w celu uniknięcia ewentualnego toksycznego wpływu na wątrobę.

​​​

​