Erlichioza

​

Zakaźna choroba przenoszona przez kleszcze zakażone bakterią Erlichia canis. Na rozwój choroby narażone są psy (koty nie chorują).

​

Objawy ostrej erlichiozy to chudnięcie, krwawienia z błon śluzowych (małopłytkowość), powiększenie śledziony i węzłów chłonnych, czasem również objawy gastryczne (wymioty i biegunka) Pojawiać się mogą także wymioty, biegunka, zapaleni stawów oraz objawy neurologiczne takie jak m.in. niedowłady kończyn, drgawki, zaburzenia świadomości, zaburzenia równowagi i koordynacji (mają one zwykle charakter wtórny, czyli są związane z powikłaniami np. krwawieniem wewnątrzaczaszkowym). Choroba nieleczona przechodzi w formę przewlekłą (u takich pacjentów zwykle widoczne jest chudnięcie, krwawienia, wtórne infekcje, zapalenia skóry oraz znaczne nieprawidłowości w morfologii krwi).

​

Diagnostyka

W diagnostyce stosuje się szybkie testy płytkowe oraz metody laboratoryjne (najskuteczniejszy w wykrywaniu choroby jest test PCR).

​

Terapia

Kilkutygodniowe leczenie doksycykliną (zwykle). Terapia jest dużo bardziej skuteczna w przypadkach ostrych niż przewlekłych.

​

Zapobieganie choroby

Stosowanie skutecznych metod ochrony psa przed kleszczami (na ten moment preparaty należy stosować przez cały rok).

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

Anaplazmoza

​

Odkleszczowa choroba zakaźna powodowana przez bakterię Anaplasma phagocytophilum występująca u psów (i ludzi). Typowe objawy choroby to gorączka, ból mięśni, kulawizny związane z rozwojem zapalenia stawów, czasem również objawy gastryczne oraz duszność i kaszel.

Objawy neurologiczne (ataki padaczki, niezborność ruchowa, zaburzenia świadomości) pojawiają się tylko u niektórych psów i mogą być wynikiem zapalenia centralnego układu nerwowego (mózgowia, rdzenia kręgowego) lub rozwojem powikłań.

Diagnostyka, terapia i zapobieganie jak w przypadku Erlichiozy.

​

​

Borelioza

​

Choroba powodowana przez bakterię Borrelia burgdorferi. Zakażenie następuje poprzez ugryzienie przez chorego kleszcza. Ukąszenie przez zainfekowanego pajęczaka prowadzi zwykle do rozwoju choroby u psów i ludzi, podczas gdy u kotów tak się nie dzieje ze względu na naturalna odporność tego gatunku.

Po dłuższym czasie, u zakażonego i niepoddanego leczeniu antybiotykami człowieka, obserwuje się często uszkodzenie układu nerwowego (to tzw. neuroborelioza). U psów choroba, inaczej niż u ludzi, raczej nie powoduje pojawienia się objawów neurologicznych (w typowym przebiegu rozwija się zwykle zapalenie stawów i/ lub mięśnia sercowego.

​

autor: dr n.wet. Diana Stęgierska